TUNA FREE CAMPAIGN

WAT WIL ‘OVERBEVIST’  ZEGGEN?

In het vakjargon spreekt men van de TAC: de Total Available Catch: het vastgestelde quotum, de hoeveelheid vis die gevangen mag worden, en van de MSY: de Maximum Sustainable Yield.
Dit is de hoeveelheid vis die uit de populatie kan worden gehaald zonder dat de populatie kleiner wordt. Met andere woorden: alleen de hoeveelheid dieren die er jaarlijks via de voortplanting bij komt, mag worden weggevangen, zodat de populatie altijd dezelfde grootte behoudt. Bij overbevissing is de vangst groter dan de MSY, waardoor de populatie dus achteruit gaat. In dat geval spreekt men
van overbevissing. Door overbevissing komen populaties onder druk te staan, waarbij de IUCN dan inschat hoe ernstig dit is.
Vandaar de classificaties endangered, critically endangered enz.

In geval van overbevissing overstijgt het quotum dus de MSY. Zelfs in het geval waarbij de TAC gelijk is aan de MSY, loopt men nog steeds een reëel risico op overbevissing als gevolg van de slechte regulering inzake quota en
de illegale visserij.

De status van de globale visserij-industrie (niet alleen tonijn):
•# 52% van de visbestanden wordt volledig uitgebuit;
•# 20% wordt gematigd uitgebuit
•# 17% wordt overmatig uitgebuit
•# 7% is uitgeput
•# 1% herstelt van uitputting.

IK HEB TOCH OMEGA-3 NODIG?

Tonijn is een vette vis, en daarmee ideaal in de ogen van  veel diëtisten wanneer het op omega-3 en eiwitten aankomt. Hier moeten twee belangrijke opmerkingen gemaakt worden. In de eerste plaats heeft wetenschappelijk (door de Nederlandse overheid betaald) onderzoek aangetoond dat de Nederlander gemiddeld 60% te veel dierlijke eiwitten consumeert. Eiwitten uit vis hebben we dus niet nodig. Men zou in Nederland juist een dringende transitie naar plantaardige eiwitten moeten maken. Ten tweede is het zo dat de omega-3 derivaten die in vis voorkomen niet door vis zelf gemaakt worden; deze zijn afkomstig van verschillende soorten eencellige planktonalgen die overal in de oceaan voorkomen en die met de voeding en via de ademhaling in het lichaam van de vis komen.  Verder is de in tonijn-in-blik aanwezige omega-3 meestal vernietigd of sterk verminderd in kwaliteit door het industriële proces dat aan het inblikken voorafgaat.
Wil men per se extra omega-3 tot zich nemen, dan kan men het beste lijnzaadolie, walnoten of groene groenten eten, of overschakelen op algen en wieren en de olie gebruiken die van omega-3-houdende algen wordt gemaakt.
Zie bijvoorbeeld www.opti3omega.com voor meer informatie.  


WAT HEEFT TONIJN MET EEN KWAL TE MAKEN?

Wanneer een ecosysteem plotseling door kwallen wordt gedomineerd, spreekt men van een ‘jellyfish bloom’. De laatste jaren zijn er al heel wat stranden geweest waar de mensen niet meer in zee mochten vanwege de enorme hoeveelheden kwallen. Dit gebeurde met name aan delen van de Spaanse kust, de Franse Rivièra, Griekenland en andere populaire kusten.
Voor dit fenomeen worden verschillende oorzaken aangehaald. Eén theorie zegt dat klimaatsverandering de oorzaak hiervan is, een andere theorie zegt dat vervuiling de oorzaak is. Dit is mogelijk omdat de kwal minder hinder ondervindt van vervuild zeewater dan de meeste vissoorten. Denk hier aan een gebied dat eutrofiëert, waarbij heel weinig zuurstof in het water zit maar tegelijk ook veel nutriënten en waar de kwal zich met plankton kan voeden zonder last te hebben van concurrenten. De grootste oorzaak is echter zonder meer overbevissing. Concreet betekent  dit dat bijvoorbeeld een populatie sardines, die dicht bij de oppervlakte leeft, uit hun ecosysteem wordt gevist, waarbij de kwal een voedselconcurrent minder heeft en dus succesvoller zal zijn. Een kwal eet behalve plankton ook jonge visjes wat bij een bloom voor een vispopulatie nog meer problemen geeft om zich te herstellen. Kwallen hebben niet veel natuurlijke vijanden. Alleen sommige soorten zeeschildpad hebben kwal op hun menu staan. Alle zeven soorten zeeschildpadden staan echter op de IUCN-lijst als critically endangered en endangered. Veel zeeschildpadden laten het leven doordat zij verstrikt raken in netten en vast blijven zitten aan de scherpe haken van de long-lines. Een toename van kwallen heeft dan ook geen stijging van het aantal zeeschildpadden tot gevolg. Tonijn en andere roofvissen zorgen voor evenwicht in een ecosysteem. Door de tonijnvangst verdwijnen zeeschildpadden, zeevogels en veel kleine vissoorten voor de tonijnvetmesterij. Dat geeft kwallen de kans zich te ontwikkelen.
Een ander zeer groot en door vrijwel iedereen miskend probleem is het feit dat verschillende soorten tonijn kleinere vissoorten die zij eten, naar de oppervlakte jagen. Daarvan profiteren veel zeevogels. In de Seychellen alleen al sterven jaarlijks tussen de 250.000 en 300.000 zeevogels van de honger door het verdwijnen van de tonijn en het in de diepte blijven van de kleinere vissoorten. Door dit gegeven, samen met de enorme bijvangsten van zeeschildpadden, zeevogels, dolfijnen en haaien, kan men concluderen dat wie nu nog tonijn eet, ongewild ook een paar happen zeevogel, een stuk zeeschildpad, een stuk dolfijn en een portie haai eet!